با هم بیاموزیم

قطره عسلی بر زمین افتاد . مورچه کوچکی آمد و از آن چشید و خواست که برود اما مزه عسل برایش اعجاب انگیز بود . پس برگشت و جرعه دیگری نوشید .

باز عزم کرد ، اما  احساس کرد که خوردن از لبه عسل کفایت نمی کند و مزه واقعی را نمی دهد ، پس بر آن شد تا خود را در عسل بیندازد تا هر چه بیشتر و بیشتر لذت ببرد .

مورچه در عسل غوطه ور شد و لذت می برد .

اما افسوس که نتوانست از آن خارج شود . پاهایش خشک و به زمین چسبیده بود و توانایی حرکت نداشت .

در این حال ماند تا آنکه نهایتا مُرد .

دنیا چیزی نیست جز قطره عسلی بزرگ !

پس آنکه به نوشیدن مقدار کمی از آن اکتفا کرد نجات می یابد ، و آنکه در شیرینی آن غرق شد هلاک می شود .