روش بر خورد با دنیا (نهج البلاغه)
حکمت 416 نهج البلاغه(روش بر خورد با دنیا) : امیر المؤمنین(ع) به فرزندش امام مجتبی(ع) خطاب کرد : چیزی از دنیای حرام برای پس از مرگت باقی مگذار ، زیرا آن چه از تو می ماند ، نصیب یکی از دو تن خواهد شد ، یا شخصی است که آن را در طاعت خدا به کار گیرد ، پس سعادتمند می شود ، با چیزی که تو را به هلاکت افکنده است . و یا شخصی که آن را در نافرمانی خدا به کار گیرد ، پس هلاک می شود با آن چه که تو جمع آوری کردی ، پس تو در گناه او را یاری کرده ای ، که هیچ یک از این دو نفر سزاوار آن نیستند تا بر خود مقدّم داری .(این حکمت به گونۀ دیگری نیز نقل شده ؛) پس از ستایش پروردگار ! آن چه از دنیا هم اکنون در دست تو است ، پیش از تو در دست دیگران بود ، و پس از تو نیز به دست دیگران خواهد رسید ، و همانا تو برای دو نفر مال خواهی اندوخت ، یا شخصی که اموال جمع شدۀ تو را در طاعت خدا به کار گیرد ، پس به آن چه که تو را به هلاکت افکند سعادتمند می شود ، یا کسی است که آن را در گناه به کار اندازد ، پس با اموال جمع شدۀ تو هلاک خواهد شد ، که هیچ یک از این دو نفر سزاوار نیستند تا بر خود مقدّمشان بداری ، و بار آنان را بر دوش کشی ، پس برای گذشتگان رحمت الهی ، و برای بازماندگان روزی خدا را امیدوار باش .